İlim ve teknolojiyi insan yapıp ve ürettiğine göre insanın iyi yetişmesi şarttır. İnsanın yetiştirilmesi ise, çocuk terbiyesinin iyi ve doğru yapılmasına bağlıdır. Bu ise aile ocağında gerçekleşir. İnsanın yetişmesinde eğitim ve öğretimin yanında terbiye sisteminin de önemi büyüktür. Çocuk terbiyesinde inanç sistemi ve ahlak kaideleri, aile ve çocukla ilgili mes’eleler, beşeri hayatımızı ilgilendiren en mühim hususlardan biridir. İnsanlarını iyi yetiştirmeyen, terbiye edemeyen cemiyetler başarılı olamamaktadır. En iyi insan yetiştirme yeri aile yuvasıdır. Terbiye konusu bugüne kadar batılı kaynaklara göre değerlendirilmiş, terbiyeye yönelik mes'eleler maalesef kendi değerlerimize göre incelenmemiştir. 

   Ülkemizin bugün içinde bulunduğu sosyal kriz ve anarşinin sebebini terbiye sistemimizin gayr-i milliliğin de aramak lazımdır. Bu düşünceden hareketle vakfımız, terbiye metodlarını araştırmayı planlamış ve konunun ciddi bir şekilde ele alınması gerektiğine inanarak Prof. Dr. İbrahim Canan nezaretinde iki yıl süren ciddi bir araştırma, inceleme yaptırmış, terbiye konusu 15-17 Ekim 1993 tarihleri arasında Harran Üniversitesi İlahiyat Fakültesi, ISAV ve ŞURKAV işbirliği ile Şanlıurfa'da tertiplenen toplantıda altı tebliğ sunulmuş, otuz üniversite öğretim üyesi toplantıya iştirak etmiştir. Konu müzakere edilmiş, tenkit ve tavsiyeler değerlendirilmiş ve toplantı metinleri İslâm'da Aile Ve Çocuk Terbiyesi-I adı ile neşredilmiştir.